بسم الله الرحمن الرحیم

فصل 3 رییس جمهوران قبلی و لیست رییس جمهوران حکومت جمهوری اسلامی ایران

اولین دوره ریاست جمهوری کشور

اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامی ایران در سال 1358 آغاز گردید که کاندیدای آن دوره عبارت بودند از :

صادق طباطبایی، حسن حبیبی، سید احمد مدنی، ابوالحسن بنی صدر، صادق قطب‌زاده، داریوش فروهر، كاظم سامی

میزان آرا:

انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۵۸)
مورد حمایت		نامزد	آرا	درصد
	جامعه روحانیت مبارز	ابوالحسن بنی‌صدر	۱۰،۷۰۹،۳۳۰	۷۶.۵%
	جبههٔ ملی	سید احمد مدنی	۲،۲۲۴،۵۵۴	۱۵.۹%
	جمهوری اسلامی، نهضت آزادی	حسن حبیبی	۶۷۴،۸۵۹	۴.۸%
	حزب ملت	داریوش فروهر	۱۳۳،۴۷۸	۰.۹%
	حزب جمهوری اسلامی	صادق طباطبایی	۱۱۴،۷۷۶	۰.۸%
	جاما	کاظم سامی	۸۹،۲۷۰	۰.۶%
	حزب پان ایرانیست	صادق قطب زاده	۴۸،۵۴۷	۰.۳%
آرای صحیح			۳۸،۷۵۵،۸۰۲	۹۸.۹۵%
رأی سفید			۱۵۱،۸۰۶
کل آرای مأخوذه در داخل و خارج از کشور			۱۴،۱۴۶،۶۲۰	۱۰۰.۰۰%
Voter turnout			۷۳%
منابع: وزارت کشور ایران

اولین رییس جمهور ایران سید ابوالحسن بنی صدر بود

زندگانی بنی صدر :

سید ابوالحسن بنی صدر، دوم فروردین ماه سال 1312، در روستای باغچه، از توابع همدان به دنیا آمد. پدرش آیت الله نصرالله بنی صدر، فرزند صدرالعلما همدانی از روحانیون همدان بود. دوران کودکی بنی صدر در همدان سپری شد

در سال 1325 بیمار شد و پس از بهبودی به تهران آمد و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان علمیه تهران به پایان رساند. سپس تحصیلات دانشگاهی را در رشته معقول و منقول [الهیات و معارف اسلامی کنونی] و رشته اقتصاد دانشگاه تهران به پایان رساند.

پس از آن به مدت 4 سال در موسسه تحقیقات و مطالعات اجتماعی به فعالیت پرداخت و چندین کتاب و مقاله با همکاری پل وئیی نیز منتشر کرد.

بنی صدر آذر 1342، با کمک امیرعباس هویدا برای تکمیل تحصیلات دانشگاهی خود به فرانسه عزیمت نمود که به اقامت 17 ساله وی در پاریس و اخذ درجه دکتری از دانشگاه سوربن پاریس در رشته جامعه شناسی اقتصاد منجر شد.

در هفتم شهریور 1340 با عذرا حسینی ازدواج کرد و در تاریخ اول آذر همین سال از سوی اسرائیل جهت شرکت در سمینار سازمان جهانی جوانان به سرزمین های اشغالی دعوت شد و به شهر حیفا برای شرکت در این کنگره رفت

فعالیت های وی به سمت سیاست:

در طول سال‏های اقامت در پاریس فعالیت های سیاسی خود را که همکاری با کنفدراسیون دانشجویان در خارج از کشور، جبهه ملی دوم و سوم و چاپ نشریه ی خبرنامه جبهه ملی بود، ادامه داد.

او که در سالهای اولیه دهه 1350 از فعالیت های سیاسی دور افتاده بود، با بروز نشانه هایی از آغاز نهضت اسلامی در ایران فعالیت های خود را در گروه های اسلامگرا و انقلابی که در فرانسه حضور داشتند، وسعت داد و روابط او با فعالان ایرانی مقیم فرانسه بیشتر و نزدیک تر شد؛ به طوری که در جلسات این گروه‏ها شرکت می کرد و مطالبی در مورد اصول اسلامی و نقش آنها در زندگی اجتماعی انسان ها و نمود احکام اسلام در جامعه می نوشت.

بنی صدر با شدت گرفتن مبارزات بر ضد رژیم پهلوی به اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان خارج پیوست و در واقع با نزدیک شدن به یک تشکل اسلامی دانشجویی دور تازه ای در حیات سیاسی وی آغاز شد. به همین جهت بود که نیروهای انقلابی حاضر در آن دوران، مصلحت را چنان دیدند که در فعالیت های اسلامی در اروپا او را تقویت و همراه خود سازند.

حتی زمانی که حرکت انقلابی مردم ایران شدت گرفت روابط بنی صدر نیز با انقلابیون و پیروان امام نزدیک تر شد. زمانی که امام قصد عزیمت به پاریس را داشتند این مسئله سبب اختلاف نظر میان نیروهای انقلابی مقیم پاریس شد. بنی صدر با آمدن امام به پاریس مخالف بود اما پس از آن توانست به هیئت مشاوران امام راه یابد و همراه ایشان به ایران بازگردد.

فعالیت های انقلابی بنی صدر در داخل ایران چنان سریع آغاز شد که تنها سه روز بعد از ورود به ایران سخنرانی های خود را در دانشگاه شریف آغاز کرد. این جلسات و سخنرانی ها به مدت ده روز یعنی تا زمان پیروزی انقلاب طول کشید.

به محض ورود به ایران و با موافقت امام خمینی (ره) بنی صدر عضو شورای انقلاب شد، ولی حاضر به همکاری با دولت موقت نبود و مهندس بازرگان نیز پذیرای این پیشنهاد نبود.

در این دوره نقد دولت موقت جزو برنامه ها و مقالات بنی صدر بود. یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین اقدامات بنی صدر پس از ورود به ایران تاسیس روزنامه انقلاب اسلامی در سال 1358 بود وی با توجه به نقش مطبوعات بر افکار عمومی جامعه از این روزنامه در جهت ترویج عقاید و نظرات خود بهره برداری زیادی کرد.

 انتخاب به عنوان رییس جمهور

وی در تاریخ 15 بهمن 1358 با کسب 10 میلیون و 7 هزار نفر ( 76% آرا) انتخاب شد در خرداد 1360 توسط مجلس شورای اسلامی به دلیل عدم کفایت عزل گردید

با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، نقش بنی صدر به دلیل عدم کفایت، درک و فهم بیشتر نمایان شد، حرکت او در جهت خلاف اهداف و قوانین نظام، ایجاد تشنج و اختلاف میان نیروهای نظامی بود و در دوران جنگ همواره ادعای تخصص در جنگ را داشت تا آنجا که معتقد بود اگر عراق تا دزفول را تسخیر کند ما بهتر می توانیم با حزب بعث مبارزه کنیم.

چالش هایی که بین بنی صدر و همفکران وی با جریان اسلامی و نیروهای پیرو خط بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران وجود داشت، پس از ناکامی جریان لیبرال در تصاحب اکثریت مجلس شورای اسلامی وارد مرحله جدیدی شد، عدم تبعیت محض مجلس از خواسته های رئیس جمهور باعث شد تا وی به ایجاد جنگ روانی و کارشکنی در برابر خواسته های مجلس روی بیاورد. در همین راستا پس از تشکیل مجلس انتخاب نخست وزیر و سپس کابینه وی به مشکل بزرگی تبدیل شد.

اگر چه در انتخاب نخست وزیر سرانجام بنی صدر با انتخاب محمد علی رجایی مجبور به عقب نشینی شد اما تلاش می کرد به کمک هواداران خود دولت رجایی را تضعیف کند. وی با عدم تائید وزرای پیشنهادی و درخواست های دیگر رجایی و سخنرانی های خود علیه آنها نشان داد تمایلی به همکاری با مجلس و نخست وزیری که در طیف فکری وی نیستند، ندارد.

امام خمینی (ره) در این دوران با دعوت تمام نیروهای انقلابی به آرامش و همکاری تلاش می کرد تا بدون جانبداری از جناحی خاص به راهنمایی و ارشاد مسئولان نظام بپردازد.

عزل به دلیل عدم کفایت

کارشکنی و مقابله بنی صدر در برابر نیروهای انقلابی و آرمان های انقلاب در اواخر سال 1359 به اوج خود رسید. او با هر ترفندی مردم را علیه نظام تحریک می کرد. سرانجام نیروهای انقلابی با آغاز سال 1360، اقدامات جدی تر و قانونی را برای مقابله با بنی صدر در پیش گرفتند.

نخست خمینی (ره) حکم عزل بنی صدر از فرماندهی کل قوا را در روز 20 خرداد 1360 صادر کرد سپس روز شنبه 30 خرداد 1360، عدم کفایت سیاسی بنی صدر در مجلس مطرح و به تصویب رسید و اول تیر 1360 امام خمینی (ره) حکم عزل بنی صدر از مقام ریاست جمهوری را اعلام کرد. بنی صدر مدتی در ایران مخفی شد و سرانجام ششم مرداد سال 1360 به اتفاق رجوی و همکاری عده ای از منافقین در لباس پاسداری با هواپیمای بوئینگ 707 و با هدایت سرهنگ خلبان معزی به فرانسه فرار کرد.

 دومین دوره ریاست جمهوری کشور

کاندیداهای سال 1360

 علی اكبر پرورش، حبیب الله عسگراولادی، محمدعلی رجایی، عباس شیبانی

 در نتیجه این انتخابات دکتر رجایی با ۱۳ میلیون رأی رای به عنوان رییس جمهور انتخاب شدند رجایی مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی بود و تنها پس از ۲۸ روز از آغاز ریاست جمهوری خود در بمب‌گذاری دفتر نخست‌وزیری توسط سازمان مجاهدین خلق ترور شد

درباره دکتر رجایی

محمدعلی رجایی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدر او عبدالصمد نام داشت و از کسبه و بازرگانان قدیم قزوین و تهران بود و چهار سال پس از تولد محمدعلی، در ۱۳۱۶ (۱۹۳۷)، درگذشت. محمدعلی از آن‌ به‌ بعد با مادر و برادرش زندگی می‌کرد. همسر وی، عاتقه صدیقی و فرزند وی کمال رجایی نام دارند.

زندگی در افکار عمومی مردم تصور میشود که رجایی فردی فقیر بود اما در حقیقت چنین نبود چنانکه حتی در یک خانواده ی متوسط متولد شده بود. در حقیقت وی یک فرد ساده زیست بود.

او تحصیلات ابتدایی را در قزوین تمام کرد و در ۱۳ سالگی به تهران رفت و از آنجا که از نظر شخصیت، فردی خودساخته بود به کار و فروشندگی، که در آن دوران بسیار مرسوم بود، در نزدیکی محل کار برادرش در جنوب شهر مشغول شد و برخلاف دیدگاه عوام هیچ گاه در فقر و تنگدستی زندگی نکرد. در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیروی هوایی رفت و در حین تحصیل با احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف شاه (همچون فداییان اسلام) آشنا شد و در جلسات سید محمود طالقانی شرکت می‌کرد. او در این دوران از طرفداران طالقانی بود و درضمنِ حضور در ارتش، مخفیانه با فداییان اسلام فعالیت می‌کرد.

رجایی، پس از ماجراهایی، از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهر بیجار به معلمی پرداخت و سپس در سال ۱۳۳۵ برای ادامهٔ تحصیل به دانشسرای عالی رفت و در ۱۳۳۸ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. وی با انجمن‌های اسلامی دانشجویان نیز همکاری داشت. در ۱۳۳۸ (۱۹۵۹)، پس از اتمام تحصیل در دورهٔ کارشناسی ارشد آمار، به قزوین بازگشت. رجائی با عضویت در نهضت آزادی ایران به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و در جریان فعالیت‌های سیاسی و پخش اعلامیه دستگیر شد و ۵۰ روز را در زندان گذراند. او پس از آزادی از زندان با محمدجواد باهنر به سازمان دهی دوباره هیأت‌های موتلفه اسلامی پرداخت و برای پرورش افرادی که بتوانند نبردی مسلحانه را اداره کنند به اعزام داوطلبانی به جبهه فلسطین دست زد. در همین رابطه و برای تکمیل برنامه مزبور (در سال ۱۳۵۰) خود شخصاً به خارج از کشور سفر کرد. ابتدا به فرانسه و ترکیه رفت و از آن جا عازم سوریه شد.

او همگام با فعالیت‌های سیاسی به خدمات فرهنگی از جمله تدریس در مدارس کمال و رفاه، همکاری با بنیاد رفاه و تعاون اسلامی با همکاری آیت‌الله دکتر بهشتی و دکتر باهنر و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز مشغول بود. در سال ۱۳۵۱ با تشکیل سازمان مجاهدین خلق بااین سازمان همکاری نمود. در سال ۱۳۵۳ (۱۹۷۴) حکومت شاه وی را دستگیر کرد و بدین سبب، چهار سال را در زندان گذراند. قراردادن او در قفس طوطی و کشیدن ناخن‌های پا تنها بخش کوچکی از زندگی رجایی به عنوان با سابقه ترین زندانی سیاسی زمان خود است که ساواک به جهت عدم افشای نام و محل هم رزمانش بر او وارد می‌نمود و او هیچ وقت بر خلاف اکثر زندانیان سیاسی که به سرعت پس از دستگیری و همکاری آزاد می‌شدند آزاد نشد. در اثر این مقاومت‌ها او را به زندان قصر و سپس به اوین فرستادند. در این دوران او از مجاهدین خلق فاصله گرفت و تبری جست. دوران زندان در مجموع چهار سال به درازا کشید و رجائی در سال ۱۳۵۷ با اوج گیری انقلاب همراه دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد و بلافاصله وارد مبارزات سیاسی و فرهنگی گردید و به اتفاق عده‌ای از همکارانش برای بسیج و سازمان دهی مبارزات مخفی معلمان مسلمان تلاش کرد و موفق به ایجاد انجمن اسلامی معلمان شد. او در راه پیمایی‌های عظیم سال ۱۳۵۷ شرکت می‌کرد و نقش ‍موثری در فعالیت‌های تبلیغاتی آن روزها داشت.

ترتیب	حزب	کاندید	میزان آرا	درصد(تقریبی-برگرفته از ویکی پدیا)	عکس ها
1	حزب جمهوری اسلامی	محمدعلی رجایی	۱۲٬۷۷۰٬۰۵۰	۹۰٫۰٪
2	نهضت آزادی	عباس شیبانی	۶۵۸٬۴۹۸	۴٫۵۳٪
3	موتلفه	سید اکبر پرورش	۳۳۹٬۶۴۶	۲٫۶۷٪
4	موتلفه	حبیب‌الله عسکراولادی	۲۴۹٬۴۵۷	۱،۱۰٪
میزان مشارکت مردمی	۱۴٬۵۷۳٬۴۹۳رای، ------------------------- ۶۴٫۲۴٪ (داخل کشور) -------------------------35.76  (خارج از کشور)

سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری کشور

 پس از ترور شهید رجایی در مهر ماه همان سال بصورت مجدد انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفت

10/مهر/1360

کاندیداها :

سید علی خامنه‌ای  - سید علی‌اکبر پرورش - حسن غفوری‌فرد - سید رضا زواره‌ای - محمدرضا مهدوی کنی (انصراف داد)

نامزد ها :

سید علی خامنه‌ای  - سید علی‌اکبر پرورش - حسن غفوری‌فرد - سید رضا زواره‌ای

نامزد منتخب ریاست جمهوری آقای سید علی خامنه ای با کسب 15 میلیون و نهصد و پنج هزار و نهصد و هشتاد و هفت هزار رای به رتبه اول انتخابات رسید

درباره سید علی خامنه ای

پدرش سیدجواد خامنه‌ای (۲۰جمادی‌الثانی ۱۳۱۳نجف، ۱۶ آذر۱۲۷۴/۱۴ تیر ۱۳۶۵) از علما و مجتهدان عصر خود بود که در نجف متولد شد و در کودکی همراه خانواده‌اش به تبریز آمد .
بانو میردامادی (۱۲۹۳ش ـ ۱۳۶۸ش)، مادر آیت‌الله خامنه‌ای بانویی زاهد، متشرع، آشنا با آیات قرآن، احادیث، تاریخ و ادبیات بود. او در جریان مبارزه با رژیم پهلوی با فرزندان مبارزش، به‌ویژه آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای همگام بوده است . سید علی حسینی خامنه‌ای فرزند مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج سید جواد حسینی خامنه‌ای، در فروردین‌ماه سال ۱۳۱۸ شمسی برابر با ۱۳۵۸ قمری در خامنه یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی متولد شد او دومین پسر خانواده بود

عکس کودکی سید علی خامنه ای

وی در ۱۳۳۶ش طی سفر کوتاهی همراه خانواده به نجف اشرف مشرف شد و در دروس مدرسان بنام حوزه‌ی علمیه‌ی نجف، از جمله آیات سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی، سید محمود شاهرودی، میرزا باقر زنجانی و میرزا حسن بجنوردی حضور یافت، ولی به دلیل عدم تمایل پدر برای اقامت در آن شهر به مشهد بازگشت و به مدت یک سال دیگر در درس آیت‌الله میلانی حاضر شد. سپس در سال ۱۳۳۷ش به شوق ادامه تحصیل عازم حوزه‌ی علمیه‌ی قم شد. در همین سال و پیش از عزیمت به قم، آیت‌الله محمدهادی میلانی به وی اجازه‌ی روایت داده بود.

آیت‌الله خامنه‌ای در ۱۳۴۳ش به دلیل عارضه‌ی بینایی پدر و کمک به وی به ضرورت از قم به مشهد بازگشت و بار دیگر در جلسات درس آیت‌الله میلانی حضور یافت که تا سال ۱۳۴۹ ادامه داشت. او از ابتدای حضور در مشهد، به تدریس سطوح عالی فقه و اصول (رسائل، مکاسب و کفایه) و برگزاری جلسات تفسیر برای عموم همت گماشت. در این جلسات جمعیت کثیری از قشر جوان به ویژه دانشجویان حضور پیدا می‌کردند

ایشان از سال ۱۳۶۹ش تدریس خارج فقه را آغاز کرد و تاکنون به تدریس ابواب جهاد، قصاص، مکاسب محرمه و صلاة مسافر پرداخته اند.

کتابهای او :
۱ـ  چهار کتاب اصلی علم رجال
۲ـ  طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن
۳ـ پیشوای صادق
۴ـ از ژرفای نماز
۵ـ صبر
۶ـ روح توحید نفی عبودیت غیرخدا
۷ـ گزارشی از سابقه تاریخی و اوضاع کنونی حوزه علمیه قم

پیشینه‌ی فعالیتهای سیاسی ـ مذهبی خاندان آیت‌الله خامنه‌ای، در او زمینه‌ی تربیتی برای مبارزه‌ی سیاسی ـ مذهبی فراهم آورده بود. نقطه‌ی آغازین ورود به فعالیتهای سیاسی، دیدار او با سیدمجتبی نواب صفوی (میرلوحی) در مشهد بود که به بیان خود او اولین بارقه‌های انقلابی را در وی پدید آورد. نخستین دیدار وی با آقای خمینی (ره) در سال ۱۳۳۶ش صورت گرفت اما چهره‌ی سیاسی امام خمینی برای اولین بار در جریان لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی برای ایشان مکشوف شد.
آیت‌الله خامنه‌ای با آغاز نهضت اسلامی به رهبری آقای خمینی در سال ۱۳۴۱ش وارد عرصه‌های گوناگون مبارزه با طاغوت  شد. جزو نخستین افرادی بود که همگامی و فعالیت مبارزاتی را در دوره‌ی قبل از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ آغاز کرد. در بهمن ۱۳۴۱، پس از همه‌پرسی لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی، آیت‌الله خامنه‌ای و برادرش سیدمحمد مأمور رساندن گزارش آیت‌الله محمدهادی میلانی به امام خمینی در قالب نامه در مورد واکنش مردم مشهد به این همه‌پرسی شدند

در سال ۱۳۴۲ و در آستانه‌ی ماه محرم، آقای خمینی وی را مأمور ساخت پیامهایی را به آیت‌الله میلانی و علما، روحانیون و هیأتهای مذهبی خراسان در جهت تداوم نهضت و آگاه‌سازی مردم در قبال تبلیغات رژیم پهلوی انتقال دهد

آیت‌الله خامنه‌ای خود نیز برای محقق ساختن هدف و اجرای خط‌مشی امام خمینی راهی بیرجند ــ که تحت نفوذ خاندان علم بود ــ شد و در منابر و مجالس آن شهر درباره‌ی حادثه‌ی مدرسه‌ی فیضیه و سلطه‌ی اسرائیل بر جوامع اسلامی سخنرانی کرد. به دنبال این سخنرانی‌ها، وی در ۱۲ خرداد ۱۳۴۲ مقارن با هفتم ماه محرم ۱۳۸۳، دستگیر و در مشهد زندانی شد. پس از آزادی وی، آیت‌الله محمدهادی میلانی از او دیدن کرد. آیت‌الله خامنه‌ای پس از آن با حضور در جلساتی که در منزل آیت‌الله میلانی به منظور تداوم نهضت اسلامی در غیاب آقای خمینی ــ‌که در حصر به سر می‌برد ـ تشکیل می‌شد، فعالیتهای سیاسی‌اش را تداوم بخشید

ایشان در بهمن ۱۳۴۲، مقارن با رمضان ۱۳۸۳ق برای تبلیغ و تبیین مسائل نهضت اسلامی راهی زاهدان شد. سخنرانیهای او در مساجد زاهدان و استقبال مردمی از آن، رژیم را بر آن داشت که ایشان را دستگیر و به زندان قزل قلعه ـ که در آن زمان محل بازداشت زندانیان سیاسی و امنیتی بود ــ منتقل نماید

آیت‌الله خامنه‌ای در پاییز ۱۳۴۳ از قم به مشهد بازگشت و در کنار مراقبت از پدر به فعالیتهای علمی و سیاسی پرداخت. او در زمره‌ی روحانیونی بود که اندکی پس از تبعید امام خمینی به ترکیه با نگارش نامه‌ای به دولت وقت ــ دولت امیرعباس هویدا ــ در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ به اوضاع نابسامان کشور و تبعید آقای خمینی اعتراض کردند

در پی دستگیری و تبعید آیت‌الله سید حسن قمی در فروردین ۱۳۴۶ که به دنبال سخنرانی ضد رژیم او در مسجد گوهرشاد صورت گرفت، آیت‌الله خامنه‌ای از آیت‌الله میلانی خواست به این اقدام اعتراض کند. این اقدام وی سبب شد مأموران ساواک از حضور او در مشهد اطلاع یافته و در ۱۴ فروردین همان سال، در مراسم تشییع جنازه‌ی آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی، وی را دستگیر کنند

آیت‌الله خامنه‌ای به اتهام عضویت در گروه یازده نفره به شش ماه زندان محکوم گردید.

به دنبال شهادت آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی در ۲۰ خرداد ۱۳۴۹ توسط ساواک که از مهم‌ترین مروجین امام خمینی در آن مقطع بود، تلاش کرد به همراه شمار دیگری از مبارزان ضمن هدایت واکنشهای مردمی در اعتراض به شهادت وی، از موقعیت پدید آمده به نفع مبارزه بهره ببرد. بر اثر جریان‌سازی وی در این برهه بود که عده‌ای از طلاب علوم دینی به تهیه و انتشار اعلامیه‌هایی در حمایت از امام خمینی و انتقاد از رژیم و ساواک اقدام کردند. به دنبال آن و با گسترش دامنه‌ی اعتراضات و مبارزات ساواک مشهد در ۲ مهر ۱۳۴۹ دستگیر و مدتی در زندان لشکر خراسان ـ تنها زندان امنیتی مشهد ـ بازداشت کرد

در پی تحریم جشنهای ۲۵۰۰ ساله از سوی آقای خمینی ساواک مراقبتهای شدیدی نسبت به فعالیت روحانیون مبارز در پیش گرفت. بر این اساس وی در مرداد ۱۳۵۰ به ساواک مشهد احضار و مدتی در زندان لشکر خراسان بازداشت شد. او پس از آزادی، فعالیتهای خود را ادامه داد و در همان سال دو بار دیگر نیز بازداشت شد؛ یکی در آبان ۱۳۵۰ که به بازداشت کوتاه‌مدت وی در زندان لشکر خراسان انجامید. دیگری در ۲۱ آذر همان سال که به اتهام اقدام برضد امنیت داخلی به سه ماه حبس محکوم گردید

وی پس از آزادی، فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی خود را گسترش داد و بارها در جلسات هیئت انصارالحسین و مسجد نارمک تهران حضور یافت و سخنرانیهایی در موضوعات دینی و سیاسی ایراد کرد. جلسات درس و تفسیر او در مدرسه‌ی میرزاجعفر و مسجد امام حسن (ع) و مسجد قبله و نیز در منزلش در مشهد ادامه داشت. مخاطب او در این جلسات دانش‌آموزان، دانشجویان، طلاب جوان و گروههایی از اقشار مختلف مردم بودند که وی آنان را با تفکر اسلام انقلابی و سیاسی آشنا می‌ساخت. عده زیادی از مخاطبان جلسات و شاگردان او بعدها در اوج مبارزات در نقاط مختلف کشور به آگاهی‌بخشی پرداختند.

در آبان ۱۳۵۳ به دعوت آیت‌الله محمد مفتح، امام جماعت مسجد جاوید تهران، که در آن ایام ممنوع‌المنبر شده بود، در آن مسجد به سخنرانی پرداخت. در پی آن ساواک به دستگیری آیت‌الله مفتح و تعطیلی مسجد جاوید به عنوان یکی از کانونهای مهم مبارزه اقدام کرد. به دنبال آن، منزل آیت‌الله خامنه‌ای هم در آذر ماه همان سال مورد بازرسی ساواک قرار گرفت. ساواک علت بازرسی را، اظهارات وی در جلسه‌ای خصوصی درباره‌ی ضرورت ایجاد جمعیتی برای سامان‌دهی مبارزه و استفاده از فرصتها برای پیشبرد اهداف نهضت اسلامی در مشهد اعلام نمود. در نهایت آیت‌الله خامنه‌ای در  دی ۱۳۵۳ برای ششمین بار دستگیر و این بار به زندان کمیته‌ی مشترک ضدخرابکاری در تهران منتقل گردید و به گفته خود دشوارترین و سخت‌ترین وضعیت‌ حبس خود را تجربه کرد.او در حبس، اجازه‌ی ملاقات نداشت و از وضعیت و محل حبس او اطلاعی به خانواده‌اش نیز داده نشده بود.

به دنبال اجرای این سیاست، برخی از مبارزان سرشناس به تبعید محکوم شدند که آیت‌الله خامنه‌ای هم در زمره‌ی آنان بود. او از سوی کمیسیون امنیت اجتماعی خراسان به سه سال تبعید در ایرانشهر محکوم گردید

او در ۱۹ فروردین ۱۳۵۷ در پی کشتار مردم در یزد، در نامه‌ای به آیت‌الله محمد صدوقی این اقدام وحشیانه‌ی رژیم پهلوی را محکوم کرد و ضمن ترغیب مردم به ادامه‌ی مبارزه، یاد شهدای آن حادثه را گرامی داشت

گسترش فعالیتهای انقلابی و مردمی آیت‌الله خامنه‌ای در راستای جهت‌دهی و سامان‌دهی مبارزه در ایرانشهر و مناطق و شهرهای اطراف از یک سو، و محبوبیت و نفوذ روزافزون وی در میان اقشار مختلف مردم آن سامان از سوی دیگر، مقامات امنیتی را بر آن داشت تا محل تبعید وی را به جیرفت که در مقایسه با ایرانشهر دورافتاده و دارای محدودیت‌های بیشتری بود، تغییر دهند. لذا وی در ۲۲ مرداد به جیرفت انتقال یافت

با گسترش مبارزات مردمی و ازهم‌گسیختگی ارکان رژیم و ناتوانی آن در مهار روند انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای در اول مهر ۱۳۵۷ از جیرفت به مشهد مراجعت کرد و در آنجا فعالیت‌های خود را در امر سامان‌دهی امور انقلاب و تشدید روند مبارزه و پیگیری مسائل گوناگون نهضت ادامه داد

آیت‌الله خامنه‌ای در ۹ دی ۱۳۵۷ به همراه عده‌ای از علمای مبارز مشهد پیشاپیش جمعیت انبوهی از مردم به منظور همراه ساختن کارکنان استانداری خراسان با جریان انقلاب به سوی ساختمان استانداری حرکت کردند. اما علیرغم تلاشهای مسالمت‌آمیز آنها نیروهای انتظامی مستقر در استانداری به سوی مردم آتش گشودند. به دنبال آن جمعیت تظاهرکننده به خیابانها ریخته و برخی ساختمانها و مراکز دولتی را به آتش کشیدند. شب حادثه، علمای مشهد از جمله آیت‌الله خامنه‌ای با تشکیل جلسه‌ای کوشیدند مانع درگیری و کشتار بیشتر مردم در روز بعد بشوند، ولی عوامل رژیم پهلوی با قتل‌عام مردم تظاهرکننده فاجعه‌ی یکشنبه‌ی خونین ۱۰ دی ۱۳۵۷ را به بار آوردند

به دنبال بسته شدن فرودگاههای کشور به دستور بختیار و ممانعت از بازگشت آقای خمینی به ایران، آیت‌الله خامنه‌ای به همراه آیت‌الله بهشتی و چند تن از روحانیون مبارز سرشناس در اعتراض به این اقدام دولت، در مسجد دانشگاه تهران تحصن عظیمی را سامان‌دهی کردند که با پیوستن سایر علما، دانشگاهیان و مردم ابعاد وسیعی به خود گرفت

آیت‌الله خامنه‌ای در ایام منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن، هم‌زمان با حضور مؤثر در شورای انقلاب و تمشیت امور انقلاب در دوره‌ی گذار، به‌همراه سید محمد حسینی بهشتی، اکبر هاشمی رفسنجانی، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و محمدجواد باهنر برای ایجاد تشکلی انقلابی فعالیت می‌کرد. این تشکل با نام حزب جمهوری اسلامی در ۲۹ بهمن ۱۳۵۷ رسماٌ اعلام موجودیت کرد اما پایه‌های تأسیس آن به جلساتی در مشهد در تابستان ۱۳۵۶ بر می‌گردد که در آن برخی از مبارزان از جمله مؤسسین بعدی حزب جمهوری اسلامی در صدد تشکیل مجمع و سازمان متشکلی برای فعالیت بر ضد حکومت پهلوی و توسعه اندیشه‌ی اسلامی بودند. بر این مبنا حزب در دوره فعالیت غیررسمی خود در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب نقش مؤثری در برگزاری اجتماعات و سخنرانیها بر عهده داشت که فعالیت آیت‌الله خامنه‌ای در این زمینه قابل ملاحظه بود

پس از آیت‌الله بهشتی و دکتر باهنر ـ اولین و دومین دبیرکل حزب ـ آیت‌الله خامنه‌ای در شهریور ۱۳۶۰ از سوی شورای مرکزی حزب به عنوان سومین دبیرکل حزب انتخاب شد

آقای خمینی در ۲۴ دی ۱۳۵۸ آیت‌الله خامنه‌ای را با اشاره به حسن سابقه و شایستگی در علم و عمل به امامت جمعه تهران منصوب کردند

ایشان از نقش های تاثیر گذار در جنگ 8 ساله بود

وی در چندین عملیات نظامی و یا طراحی آن شرکت کرد. پشتیبانی و تأمین نیازهای تسلیحاتی و تدارکاتی نیروهای بسیجی و سپاهی از دیگر فعالیتهای ایشان در صحنه‌ی نبرد بود. بیشتر وقت وی در جبهه‌ها صرف هدایت، پشتیبانی و طراحی عملیات ستاد جنگهای نامنظم ــ که توسط مصطفی چمران تشکیل شده بود ــ می‌شد

در دو دوره‌ی ریاست جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای، جنگ در رأس امور و مهم‌ترین موضوع کشور بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ تحولاتی در صحنه‌ی جنگ پیش‌ آمد و در مجموع موازنه در جبهه‌های جنگ به سود ایران تغییر یافت. نیروهای عراقی از بیشتر سرزمین‌های اشغال‌شده بیرون رانده شدند و با وحدت‌نظر مسئولان ارشد کشور ازجمله آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رئیس شورای عالی دفاع  سلسله عملیات‌های نظامی، طراحی و اجرا شد. هم‌زمان با آن تحولات، حضور دیپلماتیک ایران در عرصه‌ی بین‌المللی نیز بیشتر و فعال‌تر شد.

ایشان طی هفت سال از مجموع هشت سال دوران ریاست جمهوری خود که مقارن با جنگ بود، بخش زیادی از مذاکرات خارجی خود را به مذاکره با هیئتهای حسن‌نیت صلح که از سوی سازمانهای بین‌المللی، اسلامی و منطقه‌ای و یا با شخصیتهای مهم بین‌المللی و منطقه‌ای که مأموریت میانجی‌گری داشتند، اختصاص دادند. در دوره ریاست جمهوری به دلیل مخالفت آقای خمینی با حضور در جبهه‌های جنگ، به برخی حضورها و بازدیدهای محدود اکتفا کردند اما در مقطع پایانی جنگ و پس از قبول قطعنامه وضعیت وخیم جبهه‌ها ایشان را ناگزیر کرد پس از کسب موافقت امام خمینی برای ایجاد تحولی عظیم به جبهه‌ها رهسپار شود.

همچنین که آیت‌الله خامنه‌ای در دوره ریاست جمهوری رئیس شورای عالی پشتیبانی جنگ بود. این شورا به دلیل شرایط خاص جنگ در سال ۱۳۶۵ و به منظور به‌کارگیری هرچه بهتر امکانات کشور در خدمت جنگ و انجام اقدامات مؤثر در بسیج نیروها و امکانات برای رفع نیازمندیهای جبهه‌های جنگ تشکیل شد. آقای خمینی در پاسخ به استعلام ایشان در ۱۹ بهمن ۱۳۶۶ مصوبات آن شورا را تا پایان جنگ لازم‌الاجرا اعلام کرد.

در تابستان ۱۳۶۷ و در آخرین سال ریاست جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای، و با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران جنگ عراق با ایران به پایان رسید. پذیرش قطعنامه ۵۹۸ در جلسه‌ای به ریاست آیت‌الله خامنه‌ای و با حضور مسؤولان عالی‌رتبه نظام در ۲۶ تیر ۱۳۶۷ به تصویب رسید و آقای خمینی نیز بر آن صحه گذاشت

در دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی که مقارن با آغاز قرن پانزدهم هجری قمری نیز بود بنا به تصمیم شورای عالی تبلیغات اسلامی، هیئتهای گوناگونی از طرف نظام جمهوری اسلامی به کشورهای مختلف جهان عزیمت کردند تا مواضع و دیدگاههای جمهوری اسلامی ایران و ویژگی‌های انقلاب اسلامی را برای ملتها، به ویژه ملتهای مسلمان تشریح و تبیین کنند. آیت‌الله خامنه‌ای سرپرستی هیئت اعزامی به هندوستان را بر عهده گرفت.

انتخابات در ۱۰ مهر ۱۳۶۰ برگزار شد و آیت‌الله خامنه‌ای با کسب اکثریت مطلق آراء (۱۱/۹۵ درصد) به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. در ۱۷ مهر ۱۳۶۰ آقای خمینی حکم ریاست ‌جمهوری ایشان را تنفیذ کرد و در ۲۱ مهر به عنوان سومین رئیس‌جمهور اسلامی ایران در مجلس شورای اسلامی سوگند یاد کرد.

در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، در حالی که مردم و مسئولان آماده‌ی تشییع و تدفین پیکر پاک امام خمینی (ره) بودند در جلسه‌ای با حضور مسؤولان کشوری و لشکری، آیت‌الله‌ خامنه‌ای، رئیس جمهور، وصیت‌نامه‌ی سیاسی ـ الهی امام خمینی (ره) را قرائت کرد. مجلس خبرگان رهبری عصر همان روز تشکیل جلسه داد تا رهبر یا شورای رهبری جدید برای نظام جمهوری اسلامی را انتخاب کند. مطابق اصل ۱۰۷ قانون اساسی مصوب سال ۱۳۵۸، انتخاب رهبری بر عهده نمایندگان مجلس خبرگان قرار دارد. در بحث رهبری شورایی یا فردی، اکثریت اعضای مجلس خبرگان به رهبری شورایی رأی نداد و آنگاه که بحث از مصداق رهبری برای رأی‌گیری به میان آمد و نام آیت‌الله خامنه‌ای مطرح شد. برخی از نمایندگان که از نظر امام خمینی مبنی بر صلاحیت آیت‌الله خامنه‌ای برای رهبری نظام پس از رحلت آقای خمینی که در جلسات متعددی در حضور سران قوا و نخست‌وزیر و حاج سید احمد خمینی ابراز کرده بودند اطلاع اجمالی داشتند خواستار توضیح شاهدان آن شدند. دو نفر از شاهدان نقل آقای خمینی که خود عضو مجلس خبرگان بودند استناد این نظر به آقای خمینی را تأیید کردند. همچنین گفته دیگری از مرحوم خمینی مبنی بر شایستگی آیت‌الله خامنه‌ای برای رهبری که در جریان سفر اخیر ایشان به چین و کره شمالی ابراز کرده‌ بودند نیز در آن جلسه با واسطه نقل شد. در پی آن رأی‌گیری به عمل آمد و اکثریت قاطع نمایندگان مجلس خبرگان با توجه به نظر امام راحل و صلاحیت‌های دینی، علمی و سیاسی آیت‌الله خامنه‌ای، معظم‌له را به رهبری نظام جمهوری اسلامی انتخاب کردند.  آیت‌الله خامنه‌ای خود به این موضوع اشاره کرده، می‌گویند تا زمانی که موضوع انتخاب را متعَین ندانستم از پذیرش آن مقام امتناع می‌کردم. پس از بازنگری در قانون اساسی و انجام همه‌پرسی، مجلس خبرگان رهبری یک بار دیگر براسا قانون اساسی جدید در مورد رهبری رأی‌گیری کرد و اکثریت قاطع مجدداً آقای خامنه ای  را به رهبری نظام انتخاب کردند.

دلیل واقعی برای عدم قبول رهبری مشخص نبود اختیارات وی در قانون اساسی بود که بعد از تصحیح مورد مقبولیت ایشان قرار گرفت

ترتیب	حزب	نام کاندیدا	میزان آرا	درصد آرا	عکس
1	جمهوری اسلامی	سید علی خامنه‌ای	۱۵٬۹۰۵٬۹۸۷	۹۵٪
2	حزب موتلفه اسلامی	سید اکبر پرورش	۳۴۸٬۲۹۴	۲٫۶۷٪
3	حزب موتلفه اسلامی	سید رضا زواره‌ای	۷۷٬۷۹۸	1/5%
4	حزب موتلفه اسلامی	حسن غفوری‌فرد	۶۱٬۸۰۵	1/5%
میزان مشارکت	۷۴٫۲ درصد

چهارمین دوره ریاست جمهوری

چهارمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران با تنش هایی مواجه شد اما با تفکرات ساسی و مسائلی که تا به حال مطرح نشده است فورا این موضوع خاموش شد

در این انتخابات شورای نگهبان افرادی را به صحنه وارد کرد که اعضای خود بودند یا اینکه با شورا همکاری داشتند و از میان 60 کاندید در آخر سه نامزد معرفی شدند عدم رای اعتماد شورای نگهبان نسبت به مهدی بازرگان (رد صلاحیت) موجب شد که انتخابات توسط چهر های سرشناس تحریم شود که عبارت بودند از : سید محمدکاظم شریعتمداری، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و محمدصادق روحانی

انتخابات سال 1364 نیز شکل گرفت و نامزدها عبارت بودند از :

سیدعلی خامنه‌ای، حبیب‌الله عسگراولادی سید محمود کاشانی

ترتیب	حزب	نامزد	میزان رای	درصد رای	عکس
1	جمهوری اسلامی	سید علی خامنه‌ای	۱۲٬۲۰۵٬۰۱۲	۸۵٪
2	مستقل	محمود کاشانی	۱٬۴۰۲٬۹۵۳	۹٫۸۵٪
3	موتلفه	حبیب‌الله عسگراولادی	۲۷۸٬۱۱۳	۱٫۹۵٪
میزان مشارکت مردم	۱۴٬۲۳۸٬۵۸۷رای، ۵۴٫۷۸٪ (داخل کشور)

در این دوره آقای سید علی خامنه ای با کاهش ۲۳٫۱۶٪ درصد رای مردم مجددا به ریاست جمهوی انتخاب گردیدند

دوره پنجم ریاست جمهوری

 پس از رهبری سید علی خامنه ای انتخابات مردمی در سال 1368 رقم خورد رهبر ایران در ۱۳ خرداد ۱۳۶۸ در بیمارستان به مرگ مشکوک درگذشت و انتخابات ریاست جمهوری در ۶ مرداد ۱۳۶۸ برگزار شد

برخلاف تمام انتخابات قبلی که از احزاب مختلفی به میدان می آمدند این بار حزب جمهوری اسلامی وارد مسائل ریاست جمهوری نشد و بیشتر فعالیت ها برای انتخاب آقای خامنه ای برای رهبری شکل گرفت در این میان دیگر از حزب موتلفه و ... خبری نبود در حالی که رغیب سر سخت حزب جمهوری اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری حزب موتلفه بود برای این دوره از ریاست جمهوری دو نفر از سمت شورای نگهبان انتخاب شدند و آمار کل کاندیداها 79 نفر بود که 77 نفر رد صلاحیت شدند و 2 نفر به انتخابات رسیدند

نمایندگان دو حزب این بار برای رقابت با هم به روی سحنه آمدند که یکی آقای هاشمی رفسنجانی از حزب روحانیت مبارز و دیگری عباس شیبانی از حزب نهضت آزادی بود

این بار برای دومین بار حزب روحانیت مبارز پس از بنی صدر موفق به حکومت در حوزه ریاست جمهوری شد و آقای هاشمی رفسنجانی بر عباس شیبانی پیروز شد

ترتیب	حزب	نامزد	میزان رای	درصد رای	عکس
1	جامعه روحانیت مبارز	اکبر هاشمی بهرمانی	۱۵٬۵۵۰٬۵۲۸	۹۴٪
2	نهضت آزادی	عباس شیبانی	۶۳۵٬۱۶۵	۳٫۸۶٪
میزان مشارکت مردم	۱۶٬۴۵۲٬۵۶۲رای، ۵۴٫۵۹٪ (داخل کشور)

درباره هاشمی رفسنجانی

اکبر هاشمی بهرمانی (زادهٔ ۳ شهریور ۱۳۱۳ -رفسنجان، کرمان) مشهور به علی اکبر هاشمی رفسنجانی روحانی سیاستمدار ایرانی است که در حال حاضر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران است. وی نخستین رئیس مجلس شورای اسلامی و چهارمین رئیس جمهور ایران در دو دوره پیاپی بین سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ بوده و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت‌های سیاسی جمهوری اسلامی شناخته می‌شود. او در همه ادوار مجلس خبرگان رهبری نماینده بوده و از ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، دومین رئیس این مجلس بوده است. او رئیس هیأت مؤسس و هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی است.

او در سال ۱۳۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد که در دور دوم از محمود احمدی‌نژاد شکست خورد.

در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ هاشمی و خانواده او به وضوح از میرحسین موسوی، کاندیدای اصلاح‌طلبان حمایت کردند و خود او نیز در آخرین نمازجمعه‌ای که در تهران اقامه کرد و پس از آن در محافل خصوصی از سرکوب معترضان به نتایج این انتخابات انتقاد نمود. این انتقادات باعث شد که از سوی مراجع حکومتی به همسویی با فتنه‌گران متهم شده و به تدریج جایگاه امامت نمازجمعه، ریاست مجلس خبرگان و اثرگذاری بر دانشگاه آزاد اسلامی را از دست داده و فرزندانش نیز پست‌های خود را از دست بدهند.

در سال ۱۳۹۲ برای چهارمین بار در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شد که صلاحیت وی از سوی شورای نگهبان احراز نشد. با پیروزی حسن روحانی در انتخابات و با توجه به رابطه نزدیک او با هاشمی رفسنجانی، وی و خانواده‌اش به تدریج وجهه سیاسی خود را بازیافتند و به سرعت رئیس دانشگاه آزاد اسلامی تغییر کرد

خلاصه ای از زندگی او

اکبر هاشمی رفسنجانی در سوم شهریور ۱۳۱۳ (برابر با ۴ آگوست ۱۹۳۴) در روستای بهرمان شهرستان رفسنجان و در خانواده‌ای نسبتاً ثروتمند به دنیا آمد. او یکی از ۹ فرزند میرزاعلی هاشمی بهرمانی و ماه‌بی‌بی صفریان است. پدرش با اندکی تحصیلات حوزوی از باغ‌داران و تاجران پسته بهرمان از توابع بخش نوق رفسنجان بود. در سن ۵ سالگی تحصیل را از مکتبخانه‌ای در نوق آغاز نمود. در سن ۱۴ سالگی به قم رفت و به تحصیل علوم دینی پرداخت. اساتید وی در حوزه علمیه قم سید حسین طباطبایی بروجردی، روح‌الله خمینی، سید محمد محقق داماد، محمدرضا گلپایگانی، سید محمدکاظم شریعتمداری، عبدالکریم حائری یزدی، شهاب‌الدین نجفی مرعشی، محمدحسین طباطبائی و حسین‌علی منتظری بوده‌اند. در آنجا تحت اثر تعلیمات روح‌الله خمینی به سیاست روی آورد و به مخالفت با حکومت محمدرضا شاه پهلوی و انقلاب سفید او پرداخت. با تبعید روح‌الله خمینی، نقش هاشمی در مبارزه با شاه و نمایندگی خمینی در داخل کشور پررنگ‌تر شد. با وجود نگرش ضد غربی انقلابیون، او سفرهای زیادی از ژاپن در شرق تا ۲۰ ایالت از ایالات متحده در غرب نمود.در سال ۱۳۳۷ با عفت مرعشی که دختری از خانواده روحانی و از نوادگان سید محمد کاظم طباطبایی یزدی است ازدواج نمود. ثمره این ازدواج ۵ فرزند به ترتیب به نامهای فاطمه، محسن، فائزه، مهدی و یاسر است. دو دختر او با دو پسر حسن لاهوتی اشکوری امام جمعه سابق رشت و از دوستان او در زندان، (که یکی پزشک و دیگری دندان‌پزشک است) ازدواج کردند. از بین دختران او تنها فائزه هاشمی وارد سیاست شد و یک بار نمایندهٔ مجلس شورای اسلامی شد. فاطمه هاشمی از ابتدای تأسیس بنیاد امور بیماری‌های خاص ریاست آن را برعهده دارد و محسن هاشمی رئیس سابق مترو تهران بوده‌است و سپس معاون عمرانی دانشگاه آزاد اسلامی گردید. مهدی هاشمی نیز مسئولیت‌هایی مانند ریاست سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت و ریاست مرکز تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی را برعهده داشته‌است

اکبر هاشمی رفسنجانی یکی از چهره‌های تاثیر گذار در روند انقلاب ایران و همچنین دوران پس از آن تا امروز است.آشنایی و دوستی او با روح‌الله خمینی از اواخر دهه سی شمسی آغاز شد. ولی فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد. او در دوران قبل از انقلاب، بسیار به خمینی نزدیک بود.

هاشمی پیش از انقلاب، یکی از مخالفان برنامه‌های نوگرایانه شاه (انقلاب سفید) شناخته می‌شد. با تبعید روح‌الله خمینی، رفسنجانی در ایران ماند و مخالفت‌هایش با این برنامه‌ها افزایش یافت. این مخالفت‌ها سرانجام به دستگیری و زندانی شدن او منجر شد.در مجموع و از سال ۱۳۳۷ تا سال ۱۳۵۷ هاشمی رفسنجانی ۷ بار و مجموعاً ۴ سال و ۵ ماه به جرم فعالیت مخفیانه علیه حکومت پهلوی به زندان افتاد.

اگرچه در بعد فردی عمده فعالیت مبارزاتی وی پیش از انقلاب را سخنرانی‌های مختلف و کارهای انتشاراتی تشکیل می‌دادندولی روح‌الله خمینی در دوران تبعید، نقش مدیر مالی مبارزات انقلاب و نیز ارتباط با سایر گروه‌های انقلابی را نیز بر عهده وی گذاشته بود.

از جمله گروه‌هایی که پیوندهای عمیقی با هاشمی داشتند، حزب مؤتلفه اسلامی بود که مسئول ترور حسنعلی منصور شناخته می‌شد. همین ارتباطات یکی دیگر از دلایل دستگیری‌های او بود. در زندان او فرصت یافت تا با سایر گروه‌های مخالف شاه آشنا شود. هاشمی در آغاز دهه پنجاه، به گروه مارکسیست اسلامی مجاهدین خلق ایران پیوست. ولی خیلی زود آنان را ترک کرد و به فعالیت اقتصادی بساز و بفروشی آپارتمان در تهران روی آورد

پس از پیروزی انقلاب او یکی از اعضای شورای انقلاب اسلامی شد. او از بدو تشکیل این شورا، یکی از قدرتمندترین چهره‌های آن بود. همچنین او مدتی سرپرستی وزارت کشور را بر عهده گرفت.

او یکی از ۲۸ عضو اولیه و موسس جامعه روحانیت مبارز(یک تشکل راست‌گرای سنتی)و همچنین یکی از اعضای موسس حزب جمهوری اسلامی در سال اول پس از انقلاب بود.سال‌ها بعد، باز او بود که درخواست انحلال این حزب را به روح‌الله خمینی داد.

او از سایر بازیگران صحنه سیاست ایران در آن دوره، ذکاوت سیاسی بیشتری داشت. این توانائی به همراه اعتماد کاملی که روح‌الله خمینی به هاشمی داشت، دو عامل اصلی افزایش روزافزون قدرت او در نظام پس از انقلاب بود. در آن دوره او نزدیک‌ترین فرد به رهبر بود و نقش «چشم و گوش» رهبر را ایفا می‌کرد. به گفته گلد به کمک هاشمی بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ شکل گرفت.

با وقوع بحران گروگان‌گیری در سفارت آمریکا به‌وسیله دانشجوبان پیرو خط امام در سال ۱۳۵۸، هاشمی رفسنجانی از آن به‌عنوان «یکی از بزرگترین اقدامات سازنده در تاریخ کشور» یادکرد. با این‌حال او در دهمین سالگرد پیروزی انقلاب در یک مصاحبه گفت که با توجه به تجارب این سال‌ها «گروگان‌گیری اشتباه بود.»

نخستین قانون انتخابات پس از انقلاب با مشارکت او تدوین شدو پس از برگزاری اولین انتخابات مجلس به مجلس راه یافت و با آغاز کار مجلس در ۷ خرداد ۱۳۵۹ اولین رئیس مجلس شورای اسلامی ایران شد^[۲۵] در بهار سال ۱۳۶۰ در عزل ابوالحسن بنی‌صدر از فرماندهی کل قوا و سپس تصویب طرح عدم کفایت سیاسی او نقشی تعیین کننده داشت.

در تابستان ۱۳۶۰ او بود که اعتراض مجلس را به وتوی یکی از مصوباتش توسط شورای نگهبان به اطلاع روح‌الله خمینی رساندو توانست برای اولین‌بار، راهکار قانونی‌ای برای اجرایی شدن قوانینی که توسط شورای نگهبان خلاف شرع دانسته شده بود ایجاد کند. راهکاری که بعدها به تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست خودش منجر شد. در بهار ۱۳۶۵، هاشمی نقش فعالی در ماجرای ایران-کنترا داشت. ولی این مذاکرات با افشاگری سیدمهدی هاشمی با شکست مواجه شد. سیدمهدی هاشمی مدتی بعد اعدام شد، ولی از بعد داخلی رفسنجانی بازنده ماجرا بود.

درجریان سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، زمانی که هاشمی رای خود را به نفع سیدعلی خامنه‌ای به صندوق می‌انداخت، مدعی شد که «این رای امام، روحانیت و مجلس است» در گرماگرم اختلافات میرحسین موسوی و علی خامنه‌ای در اواسط دهه شصت، هاشمی با زیرکی توانست خود را از موضع‌گیری برله یا علیه نقطه‌نظرات این دو دور نگه داشته و موضعی میانه اتخاذ کند.با این‌حال بهمن بختیاری، در این دوره میرحسین موسوی را در راس جناح چپ ایران و هاشمی و خامنه‌ای را در راس جناح راست معرفی می‌کند. به گفته او با مرگ خمینی، جناح چپ بدون رهبر شد. در چنین شرایطی هاشمی برای یک ریاست جمهوری قدرتمند خیز برداشت.

هاشمی در دوره جنگ، علاوه بر ریاست مجلس، یکی از ائمه جمعه موقت تهران (تا سی سال بعد)، نماینده امام (خمینی) در شورای عالی دفاع (بعد از کشته شدن مصطفی چمران در سال ۱۳۶۰)، و جانشین فرمانده کل قوا در ماه‌های پایانی جنگ ایران و عراق بود.او در وادار کردن روح‌الله خمینی به پذیرش خاتمه جنگ با عراق نیز نقش داشت.تنها سه ماه بعد از آن‌که هاشمی در خرداد ۱۳۶۷ از سوی روح‌الله خمینی به جانشینی فرماندهی کل قوا منصوب شد، ایران قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت را پذیرفت.

 دوره ششم ریاست جمهوری

 در این دوره آزادی بیشتری برای شرکت مردم در انتخابات برای کاندید شدن داده شد و پس از چند سال چندین نازمزد از بین کاندیداها انتخاب شدند اما همچنان حزب جمهوری اسلامی پر رنگ تر به چشم می خورد در این دوره نیز برای بار دوم آقای هاشمی رفسنجانی به سقوط ۱۹٫۷۲٪ آرا خود نسبت به دور پیشین توانست مجددا رییس جمهور ایران شود

عبدالله جعفرعلی جاسبی     رجبعلی طاهری      احمد توکلی       هاشمی رفسنجانی

ترتیب	حزب	نامزد	میزان رای	درصد رای	عکس
1	روحانیت مبارز	اکبر هاشمی بهرمانی	۱۰٬۵۶۶٬۴۹۹	۶۳٪
2	حزب مؤتلفه اسلامی	احمد توکلی	۴٬۰۲۶٬۸۷۹	۲۳٫۹۷٪
3	حزب جمهوری اسلامی	عبدالله جاسبی	۱۴۹۸۰۸۴	۸/۹۲%
4	حزب جمهوری اسلامی	رجبعلی طاهری	۳۸۷۶۵۵	۲/۳۱%
میزان مشارکت مردم	۵۰٫۶۶٪ (داخل کشور)

 در این دوره حزب روحانیت مبارز بر حزب جمهوری اسلامی و حزب موتلفه پیروز شد

 دوره هفتم انتخابات ریاست جمهوری

 این بار دیگر خبری از حزب جمهوری اسلامی نیست و حزب روحانیت مبارز به دو فرقه مختلف تقسیم شدند تا افکار بیشتر به سمتشان گرایش پیدا کند گروهی به نام اصول گرایان و گروهی به نام اصلاح طلبان در واقع این بار فکری برخلاف و یا موافق به هر حال برای همین حزب است و در هر سنگر بودن تفاوتی برای حزب روحانیت مبارز نمی کند و افکار موافق و مخالف آنان را به سمت هدفشان سوق می دهد

اسامی نامزدها :

سید محمد خاتمی علی‌اکبر ناطق نوری سید رضا زواره‌ای محمد محمدی

در این دوره از انتخابات آقای سید محمد خاتمی پیروز میدان شد

ترتیب	حزب	قسمت فعالیت	نامزد	میزان آرا	درصد آرا	عکس
1	مجمع روحانیون مبارز	اصلاح طلبان	سید محمد خاتمی	۲۰٬۱۳۸٬۷۸۴	۶۹٫۰۹٪
2	مجمع روحانیون مبارز	اصول گرایان	علی‌اکبر ناطق نوری	۷٬۲۴۸٬۳۱۷	۲۴٫۸۶٪
3	حزب نامعلوم (احتمالا مستقل)	مستقل	سید رضا زواره‌ای	۷۷۲۷۰۷	۲/۶۵%
4	حزب نامعلوم (احتمالا مستقل)	مستقل	محمد محمدی	۷۴۴۲۰۵	۲/۵۵%
میزان مشارکت مردم	۲۹٬۱۴۵٬۷۵۴ رای، ۷۹٫۹۳٪ (داخل کشور)

دوره هشتم انتخابات ریاست جمهوری

دوره هشتم انتخابات نیز سپری شد دیگر خبر کاملی از احزاب نیست بلکه این بار کشور در حوزه سیاسی به دو فرقه تقسیم شده دو فرقه ای که همچنان ادامه دارند یکی اصول گرایان دیگری اصلاح طلبان اما مسئله قابل توجه اینکه حزب جمهوری اسلامی نیز دوباره به میدان آمد اما باز هم از جامعه روحانیت مبارز شکست خورد

اسامی نامزد ها :

محمد خاتمی، احمد توکلی، علی شمخانی، عبدالله جاسبی، حسن غفوری فرد، منصور رضوی، شهاب الدین صدر، علی فلاحیان، مصطفی هاشمی‌طبا و محمود کاشانی

در این دوره هم همان رییس جمهور با کاهش ۳٫۷۱٪  آرا نسبت به دور پیشین موفق به کسب مقام ریاست جمهوری شد

 از این دوره زیاد آمار دقیقی در دسترس نیست به هر حال آنچه که پیدا کردم گذاشتم

متاسفانه آمار کاملا دقیقی از این انتخابات نداریم

ترتیب	حزب	نام	میزان آرا	درصد آرا	عکس
1	اصلاح‌طلبان	سید محمد خاتمی	۲۱٫۶۵۴٬۳۲۰	۷۶٫۹۰٪
2	اصولگرایان	احمد توکلی	۴٫۶۳۶٫۳۷۲	۱۶٫۴۷٪
3	اصلاح طلبان	علی شمخانی	۷۳۷۰۵۱	۲/۶۲%
4	حزب جمهوری اسلامی	عبدالله جعفرعلی جاسبی	۲۵۹۷۵۹	۰/۹۲%
5	حزب جمهوری اسلامی	سید محمود کاشانی	۲۳۷۶۶۰	۰/۸۴%
میزان مشارکت مردم	۲۸٬۱۵۵٬۹۶۹ رای، ۶۶٫۷۷٪ (داخل کشور)

 دوره نهم انتخابات ریاست جمهوری

هر ساله درصد واجدان شرایط بیشتر اما حضورشان در صحنه انتخابات کمتر است انگار که برخی از نارضایتی های سیاسی باعث شده که مردم کمی اعتماد خود را نسبت به سیاست های نظام از دست بدهند اما این دوره یک تفاوت کاملا آشکاری با سایر انتخابات دوره پیشین داره اینکه حضور شخصی به نام محموود احمد نژاد سب تفاوت شده شخصی که در هیچ عرصه سیاسی در انقلاب و .. فعالیتی نداشته و مورد اعتراضات گسترده ای هم شده البته اعتراضات به رییس جمهوران قبلی هم بوده مثل آقای رفسنجانی که در حضورش مقابلمردم تبریز مردم به خوبی با گوجه فرنگی ازش استقبال کردن

 انتخابات ریاست جمهوری در سال 1348 با بعضی مسائلی مواجه شد مثلا اینکه برای اولین بار در طول عمر حکومت جمهوری اسلامی انتخابات ریاست جمهوری به دوره دوم رسید و شخصی که تا به حال زیاد مشخص نبود به خوبی تونست افکار مردم رو به سمت خودش جلب کنه اگر کمی بیشتر فکر کنید متوجه میشید که در اون زمان شرکت های هرمی به شکل آزادانه مشغول فعالیت بودند و نمایندگان موضع خودشونو بصورت کامل مشخص نمیکردن چون شرکت های هرمی باعث مسائل نابه هنجاری بود اما از رفی هم برای بعضی ها سود داشت زیاد مطرح نشد تا اینکه آقای احمدی نژاد بطور رسمی مخالفت کرد و آقای رفسنجانی هم تا مدتی موافق  (شاید به تظاهر) و مدتی (چند روز مانده به انتخابات دوره دوم) مخالف شد

کاهش میزان آرا هاشمی رفسنجانی در سال 72 نسبت به سال 68 تاثیر گذار در کاهش آرای اون نسبت به احمدی نژاد شد احمدی نژاد اول دارای یک چهره مردمی بود اما بعدها که سیاست هاش به ثمر نشت محبوبیتش در مردم تبدیل به نفرت شد اما این در حالی بود که طرفدارانش در بعضی از شهرها زیاد بودند

نامزدها :

محمود احمدی‌نژاد اکبر هاشمی رفسنجانی مهدی کروبی محمدباقر قالیباف مصطفی معین علی اردشیر لاریجانی محسن مهرعلیزاده

مسئله مهم در این انتخابات این بود که رفسنجانی این بار از طرف اصلاح طلبان یا اصول گرایان شرکت نکرد بلکه از طرف حزب

 کارگزااران در انتخابات شرکت کرد هر چند که هنوز در قسمت اصلاح طلبان است

دوره نخست

ترتیب	حزب	نامزد	میزان آرا	درصد آرا	عکس
1	کارگزاران	اکبر هاشمی رفسنجانی	۶٬۲۱۱٬۹۳۷	۲۱٫۱۳٪
2	اصولگرایان	محمود احمدی‌نژاد	۵٬۷۱۱٬۶۹۶	۱۹٫۴۳٪
3	اصلاح‌طلب	مهدی کروبی	۵٫۰۷۰٫۱۲۴	۱۷٫۲۴٪
4	اصولگرا	محمدباقر قالیباف	۴٬۰۹۵٬۸۲۷	۱۳٫۹۳٪
5	اصلاح‌طلب	مصطفی معین	۴٬۰۸۳٬۹۵۱	۱۳٫۸۹٪
6	اصولگرا	علی اردشیر لاریجانی	۱٬۷۱۳٬۸۱۰	۴٫۳۸٪
7	اصلاح‌طلب	محسن مهرعلیزاده	۱٬۲۸۸٬۶۴۰	۲٫۷۵٪
آمار  مشارکت مردم در انتخابات	۲۹٫۴۰۰٫۸۵۷ رای، ۶۲٫۸۴٪ (داخل کشور)

دوره دوم

ترتیب	حزب	نامزد	میزان آرا	درصد آرا	عکس
1	اصولگرایان	محمود احمدی‌نژاد	۱۷٬۲۸۴٬۷۸۲	۶۱٫۸۲٪
2	کارگزاران (اصلاح طلبان)	اکبر هاشمی رفسنجانی	۱۰٬۰۴۶٬۷۰۱	۳۵٫۹۳٪
میزان مشارکت مردم	۲۷٬۹۵۸٬۹۳۱ رای، ۵۹٫۷۶٪ (داخل کشور)

 دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری

 دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری اسران دوره پرتنشی بود که با حضور مهندس موسوی جریان تازه ای به مردم بخشید از طرفی با شکست سیاست های محمود احمدی نژاد اما حمایت رهبری از او و از طرفی میرحسین موسوی با حمایت رفسنجانی رقیب سختی برای یکدیگر بودند میزان مشارکت مردم در این انتخابات بیشتز دوران های قبلی بود

کاندیدای این دوره عبارت بودند از :

احمدی نژاد - موسوی - کروبی - رضایی

پایان انتخابات با اعتراض سه نامزد مواجه شد اعتراضات از سمت میر حسین موسوی و مهدی کروبی و محسن رضایی به محمود احمدی نژاد

احمد توکلی کاندیدای چند ریاست جمهوری در دوره های نخستین انقلاب درباره رای دادنش به احمدی نژاد می گوید :

یک بار بنده به خدمت مقام معظم رهبری رفتم و گفتم یک روزهم صدارت احمدی‌نژاد را قبول ندارم، اما اضطرارا به او رای می‌دهم زیرا پایگاه اجتماعی موسوی به گونه‌ای است که ظرفیت تحرک اجتماعی علیه رهبری را دارد و احمدی‌نژاد اگر هم بخواهد از چنین ظرفیتی برخوردار نیست و در نتیجه من اضطرارا و از سراجبار به احمدی‌نژاد رای دادم.

 اما انتخابات صورت گرفت و دوباره احمدی نژاد بصورت بسیار اعتراض آمیز مجددا رییس جمهور کشور شد

جدول زیر برگفته از ویکی پدذیا می باشد همانکه دولت دهم نقل کرد

 یک روز پس از اعلام نتیجه مردم به خیابانها ریختند و اتراض کردند که منافقین نیز در بین آنها حضور داشتند درصد مشارکت مردم زیاد اما اعتراضات آنان بسیار چشم گیر تر از میزان مشارکتشان بود معرضین را عده ای خس و خاشاک و عده ای نیز همان معترض می گویند به هر حال بعد از این موضوه میر حسین موسوی از سال 88 تا کنون در حبس خانگی قرار دارد و کروبی نیز تقریبا به همان منوال است محسن رضایی بعد از اعتراض خود نسبت به آرا اتخاذ شده عذر خواهی کرد و ایشان آزاد است در پی این اعتراضات ماجرای تجاوز در زندان کهریک با باتوم به نوجوانان و جوانان معترض مردم را از ادامه اعتراض بازداشت که البته این موضوع نیز رسانه ای شد

اما موضوعی از احمدی نژاد زیاد فاش نشد آن هم این بود که فامیلی(نام خانوادگی) احمدی نژاد در گذشته سبورچیان بوده است که این کلمه ای است که در تمام دنیا فقط یهود از آن استفاده می کند!

دوره یازدهم انتخابات ریاست جمهوری

 با آرامش بیشتری این انتخابات انجام شد هر چند محمود احمدی نژاد سعی در رییس جمهور کردن مشایی داشت

 شرکت کنندگان در این دوره زیاد بودند که شخصی که بیشتر از بقیه نظرها را جلب کرده بود دکتر عارف بود اما به یک باره از انتخابات کناره گیری کرد بعضی سایر کاندیداها نیز از انتخابات انصراف دادند در آخر نازمدهای باقی مانده عبارت بودند از

حسن روحانی و محمد باقر قالیباف و سعید جلیلی و محسن رضایی و علی اکبر ولایتی و سید محمد غرضی

نامزد		گرایش	حامیان	رأی	٪
۱	حسن روحانی	اعتدالگرا	اصلاح طلبان حزب اعتدال و توسعه	۱۸٬۶۱۳٬۳۲۹	۵۰٫۷۱٪
۲	محمدباقر قالیباف	اصولگرا	جمعیت پیشرفت و عدالت	۶٬۰۷۷٬۲۹۲	۱۶٫۵۵٪
۳	سعید جلیلی	اصولگرا	جبههٔ پایداری	۴٬۱۶۸٬۹۴۶	۱۱٫۳۵٪
۴	محسن رضایی	مستقل	جبههٔ ایستادگی	۳٬۸۸۴٬۴۱۲	۱۰٫۵۸٪
۵	علی‌اکبر ولایتی	اصولگرا	جمعی از جامعهٔ مدرسین جبههٔ پیروان	۲٬۲۶۸٬۷۵۳	۶٫۱۸٪
۶	سید محمد غرضی	مستقل	-	۴۴۶٬۰۱۵	۱٫۲۱٪
رأی‌های باطله				۱٬۲۴۵٬۴۰۹	۳٫۳۹٪
مجموع کل رأی‌ها				۳۶٬۷۰۴٬۱۵۶	۱۰۰٪

انتخابات اینبار با اعتراض مردمی مواجه نشد اما دو چیز بعضی ذهن ها را به خود واداشت

1. چرا قالیباف فورا بعد از اعتراض خود نسبت به آرا ریاست جمهوری شکایت خود را پس گرفت که عده ای می گویند از سمت بیت رهبری این اخطار یا دستور به او داده شده بود

2. چرا آمار مردم بوشهر در رای دادن به روحانی 100.000 نفر بیشتر از تعداد جمعیت در آن زمان بوده

در حال حاضر برخی سیاست های اوو را شکست خورده می دانند و عده ای نیز برای مذاکرات هسته ای واکنش نشان دادند این موضوع رهبری را ترقیب برای شعار سال 1394 کرد که وی گفت : دولت و ملت همدلی و هم زبانی اما در 13 روز فروردین که توافق حاصل شد رهبری کمتر از یک ماه بعد به شکلی در یک مجلسی سخن گفت که انگار شعار سال را تغییر داده

به هر حال  خداوندا

حول حالنا الی احسن الحال

 جدول کامل